Postactieven PXL

Rule Britannia

Tekst: James Thomson
Muziek: Thomas Arne (ca. 1740)

Rule Britannia geldt als het onofficiële volkslied van de Britten.

Het toondicht werd geschreven ter gelegenheid van de verjaardag van de troonsbestijging van het Huis van Hannover (1712-1801- George I, II, III en IV) in Engeland.

De uitvoering van Rule Britannia op The Last Night of The Proms is telkens weer een kippenvelmoment.

De zingjoelende pit van The Royal Albert Hall is een uniek spektakel.

Maar je mag alleen maar kijken en luisteren naar de klanken.
De tekst is inderdaad niet meer van de 21st eeuw.

Behalve dan voor verstokte Brexiteers die dromen van een nieuwe centrale plaats voor het Verenigd Koninkrijk op het wereldtoneel van de volgende eeuwen.

Droom maar verder.
Arm land.

Rule Britannia

Rule Britannia

Vertaling

When Britain first at Heav'n's command,
Arose from out the azure main;
This was the charter of the land,
And guardian angels sang this strain:

Rule, Britannia! Britannia, rule the waves;
Britons never shall be slaves.

The nations not so blest as thee,
Shall in their turns to tyrants fall;
While thou shalt flourish great and free,
The dread and envy of them all.

Rule..

Still more majestic shalt thou rise,
More dreadful from each foreign stroke;
As the loud blast that tears the skies,
Serves but to root thy native oak.

Rule..

Thee haughty tyrants ne'er shall tame,
All their attempts to bend thee down;
Will but arouse thy generous flame,
But work their woe, and thy renown.

Rule..

To thee belongs the rural reign,
They cities shall with commerce shine;
All thine shall be the subject main,
And every shore it circles thine.

Rule..

The Muses, still with freedom found,
Shall to thy happy coast repair;
Blest Isle! With matchless beauty crowned,
And manly hearts to guide the fair.

Rule..

Vertaling

Toen Groot-Brittannië eerst, als Hemelse opdracht
oprees uit de blauwe zee
was dit het handvest van het land
En beschermengelen zongen deze melodie

Heers, Brittannië, Brittannië heers over de golven
Britten zullen nooit slaaf zijn

De naties, die niet zo gezegend zijn als U
moeten, één voor één, ten prooi vallen aan tirannen
Terwijl U zult opbloeien, groots en vrij
Tot vrees en jaloezie van allen

Refrein

Nog majestueuzer zult U oprijzen
Meer schrikaanjagend na iedere buitenlandse aanval
Terwijl de luide explosie die de lucht openrijt
alleen maar dient om Uw eigen eik te wortelen

Refrein

Hoogmoedige tirannen zullen U nooit temmen
Al hun pogingen om U te doen buigen
zullen Uw gulle vlam alleen maar doen oplaaien
Hun leed alleen maar aanwakkeren, en Uw roem

Refrein

Aan U behoort de heerschappij over het platteland
Uw steden zullen in de handel uitblinken
Geheel de Uwe zal de onderdanige zee zijn
En elke kuststrook dat het omcirkelt

Refrein

De Muzen, nog in vrijheid verkerend
zullen terugkeren naar Uw heerlijke kust
Gezegend eiland. Gekroond met weergaloze schoonheid
en mannenharten om de rechtvaardigen te beschermen

Refrein