Dirk De Wachter
Verslag en opname
Je kunt de lezing opnieuw beluisteren!
Woensdag 23 november 2022
17.30 uur
Locatie
Aula Gebouw B Campus Elfde Linie, Elfde-Liniestraat 26 Hasselt
Programma
De kleine goedheid
De Wachter ziet een probleem in de ikkigheid van onze wereld. “We zetten zoveel in op autonomie, op alleen succesvol bereiken en dan dreigt de teloorgang van het verbondene”, legt De Wachter uit. En daarin ziet hij wel een gevaar. “Nabijheid en tijd zijn cruciaal in onze tijden, onze maatschappij gaat daar slordig mee om. Gebruik sociale media om af te spreken en elkaar in de ogen te kijken. Er zijn overal wachtlijsten voor mensen die met hun verdriet tegen betaling naar een therapeut willen of moeten. Zou het geen oplossing zijn als we elkaars therapeut wat kunnen zijn?"
Dirk De Wachter geeft ook een paar heel eenvoudige ideeën om tot een eenvoudig gelukkig leven te komen: “Kleine onzichtbare dingen die niet in de schijnwerpers staan – en niet op Twitter- die je voor elkaar kan betekenen. Een blik, een aanraking, eventjes iets voor iemand betekenen. La petite bonté – de kleine goedheid: de Franse filosoof Levinas heeft daar interessante dingen over gezegd. Elkaar een klein plezier doen, is de essentie van het leven. Dat is geluk.”
Tussen alle verwording van menselijke verhoudingen houdt de goedheid
stand.
Ze blijft mogelijk
ook al kan ze nooit een systeem of sociaal regime worden.
Elke poging om het menselijke helemaal te organiseren is tot mislukken
gedoemd.
het enige dat levendig overeind blijft is de kleine goedheid van het
dagelijks leven.
Ze is fragiel en voorlopig.
Ze is een goedheid zonder getuigen,
in stilte voltrokken,
bescheiden, zonder triomf.
Ze is gratuit en juist daardoor eeuwig.
Het zijn gewone mensen, ‘simpele zielen’,
die haar verdedigen en ervoor zorgen
dat ze zich telkens weer herpakt,
ook al ik ze volstrekt weerloos
tegenover de machten van het kwaad.
De kleine goedheid kruipt overeind,
zoals een platgetrapt grassprietje zich weer opricht.
Ze is misschien wel ‘gek’ – een ‘dwaze goedheid’,
maar ze is tegelijk het meest menselijke in de mens,
ze wint nooit, maar wordt ook nooit overwonnen!
Uit: Altérité et transcendance – Emmanuel Levinas