Luister nu toch eens
Zaki: men heeft de senioren monddood gemaakt
De periode van vrijheid is in zicht. Het gevaar bestaat dat we zo blij gemaakt worden dat we de spons vegen over wat er allemaal is mis gegaan. Van het gebrek aan mondmaskers in het begin over een controlesysteem dat van geen kanten werkte tot een pijnlijk tekort aan vaccins.
Maar het ergste is wel dat men in de Covid-periode de senioren monddood gemaakt heeft. Ja, er werd graag eens een sukkelende, moeizaam pratende oudere opgevoerd, liefst met rolstoel of rollator. Maar in de talloze discussies in de media waren de senioren niet aanwezig als volwaardige gesprekspartner. Terwijl het duidelijk was dat zij het zwaarst getroffen werden door de pandemie.
Waarom vraagt men de 65-plusser niet wat er moet verbeteren aan de woonzorg centra waar zoveel doden gevallen zijn? De zorgwerkers hebben het beste van zichzelf gegeven en kregen meer dan verdiend applaus. Maar het systeem is duidelijk te breekbaar en te veel behept met een enge visie.
De babyboomers komen eraan, een vrijgevochten generatie die na de oorlog geboren is. Die heeft het soms lastig met de beklemmende stilte die tehuizen kenmerkt. Geluidsisolatie wordt een belangrijk punt. En betrouwbare wifi, nog altijd afwezig in een aantal zorgcentra. Voedsel dat aan de internationaal geëvolueerde smaak van de boomers tegemoetkomt, een goedwerkende samenwerking met dokters en ziekenhuizen, voldoende vrijheid en mentale zorg, respect en privacy, nabijheid van (gratis?) openbaar vervoer, voldoende en bijgeschoold personeel, actie tegen ouderdomsdiscriminatie, enzovoort. Maar dat zal nooit op de agenda komen als men de vijfenzestigplussers niet aan het woord laat met hun visie op hun toekomst.
Ik blijf erbij dat de oudere jaren de gelukkigste van ons leven zijn. Kunnen zijn, als de maatschappij luistert naar mensen met voldoende inzicht en levenservaring. En ik ben het eens met Mahatma Gandhi “Je merkt de echte waarde van een maatschappij aan de manier waarop ze omgaat met de meest kwetsbaren.” Voor dat examen zijn we nu gebuisd. Hoog tijd om aan de slag te gaan. Anders blijven we zitten.
Luister nu toch eens.
Zaki op Facebook
Reacties uit PXL
Luisteren naar de babyboomers
Voilà, en nu wij weer. Hier mijn voorstel/vraag.
Is het geen idee om met het aanwezige talent van PXL-Healthcare eens via Bachelorproeven (of via andere wegen) te peilen (te luisteren) naar de babyboomers van nu en samen een blauwdruk van de woonzorgcentra van morgen te concipiëren?
Ik ben ervan overtuigd dat een heel legertje postactieven van PXL (waaronder ik zelf) daarbij wil assisteren. En als je enkele media-figuren (waaronder bv Zaki) mee aan die kar kan laten helpen trekken of duwen, dan maken we meteen de naam en faam van de meest innovatieve hogeschool van Vlaanderen waar.
Want laat ons eerlijk zijn: het perspectief om je laatste levensjaren in één van de actuele woonzorgcentra te moeten doorbrengen is voor de jonge senioren van 2021 niet bepaald aantrekkelijk. Onze stem klinkt blijkbaar niet luid genoeg. Maar samen kunnen we misschien, hopelijk, het verschil maken.
Toch?
Het is maar een idee, maar wie niet vraagt, wint niets.
Christine Smeets, oud-opleidingshoofd Ergotherapie, lid van onze stuurgroep
Niet zozeer vanuit de toekomstige bewoner
Als lid van de club der babyboomers, ga ik volledig akkoord met de bedenkingen van Zaki.
Ik vind het dan ook een schitterend voorstel om vanuit de PXL aan de slag te gaan rond de problematiek van de hedendaagse bejaarde in de woonzorgcentra.
Verbonden aan de UHasselt bestaat wel al Happy Aging, waar men bezig is met de toekomst van de zorg. Mogelijk zijn er al stappen ondernomen rond dit thema.
Zo vind je op de website www.in4care.be onder meer een presentatie van Tom Braes: “De toekomst van ouderenzorg”.
Het lijkt me een goed idee om in een onderzoek de toekomstige gebruikers te gaan bevragen over hun verwachtingen. Ik zie op in4care heel wat thema’s met betrekking tot aanpassingen van de zorg, maar het lijkt steeds te vertrekken van de organisatie zelf en niet zozeer van de toekomstige bewoner. Maar dat moet uiteraard eerst bekeken worden.
Ik hoop dat men ermee aan de slag wil gaan en ik wil er desgevallend ook mijn steentje aan bijdragen
Tom Braes over de toekomst van de ouderenzorg
Slides bij de presentatie van Tom Braes
Jos Welkenhuyzen, oud departementshoofd PXL-Healthcare, en lid van onze stuurgroep
Een opportuniteit
Ik denk zeker dat dit een opportuniteit is voor onze studenten in de eerste plaats in functie van hun bachelorproef maar dat we ook zeker moeten zoeken vanuit zorginnovatie wat we hiermee kunnen doen in functie van interne en externe calls.
Zeker als we gesteund worden door mensen als ZAKI Zaki (76) pleit voor andere aanpak in woonzorgcentra: "Minder betutteling, meer rock-'n-roll" op VRT NWS. Hij -roept-op-om-meer-te-luisteren-naar-ouderen.
Collega's van ouderenzorg, misschien goed om snel eens af te stemmen?
Roald Nelissen, departementshoofd PXL-Healthcare
Interdisciplinair
Heel interessant. Aangezien Interdisciplinaire Ouderenzorg enkel nog een postgraduaat is zijn hier geen bachelorproeven meer en is die ruimte er helaas niet meer.
Maar ook interdisciplinair gezien is dit interessant.
Bianca Vosters, opleidingscoördinator Interdisciplinaire ouderenzorg PXL Healthcare
Een huis waar het goed wonen en werken is
Ik agendeerde deze vraag alvast op het overleg van zorginnovatie met de collega's van onderzoek. Ik zal jullie hiervan terugkoppeling bezorgen.
Het is alleszins een zeer relevant en boeiend topic.
Ik weet dat de Koning-Boudewijnstichting een project lopende heeft/had omtrent deze materie: Het Tubbemodel?
Maar zeker interessant om na te gaan welke pistes er bewandeld kunnen worden, enerzijds op vlak van bachelorproeven (onderwijs) en anderzijds op vlak van onderzoeksprojecten en zijn subsidiekanalen.
Kim Daniels, onderzoeker/Lector Expertisecentrum PXL Zorginnovatie
Koning-Boudewijnstichting: het Tubbemodel
