Soldaat van de profeet?
Toch niet
De Standaard maandag 19 oktober 2020
OPINIE AANSLAG OP LERAAR
Chams Eddine Zaougui, Schrijver en journalist.
Leg jonge moslims uit dat Mohammed een mens van vlees en bloed was, schrijft Chams Eddine Zaougui, en dat een spotprent geen oorlogsverklaring is.
.jpg)
Eerbetoon aan Samuel Paty, de 47-jarige leerkracht die gedood is.
Een leerkracht die midden op straat onthoofd wordt omdat hij de Mohammed¬cartoons van Charlie Hebdo tijdens een les durfde te tonen: bestaat er iets walgelijkers? Toen ik het nieuws vernam over de beestachtige moord in Frankrijk, moest ik denken aan iets wat een zwartgallige kunstenaar in een Woody¬ Allen-film zegt: ‘Als Jezus vandaag zou terugkomen en zien wat er allemaal in zijn naam gebeurt, hij zou niet ophouden met kotsen.’ Ik geloof dat de profeet Mohammed broederlijk voorovergebogen naast hem staat, misselijk van al het huiveringwekkende geweld dat bedoeld is om zijn naam te zuiveren.
Ongetwijfeld zullen er mensen zijn die nu denken: ho, wacht eens even. Mohammed was niet bepaald een doetje. Hij verspreidde godsdienst gewapenderhand, had verschillende vrouwen en was meedogenloos voor zijn vijanden. Dat klopt, Mohammed was geen knuffelprofeet. Hij vocht meerdere oorlogen, schuwde de lelijke kanten van de politiek niet en dreigde dichters te laten vermoorden die hem belachelijk maakten. Nee, ayatollah Khomeini moest niet diep graven in de rechtspraak om zijn fatwa tegen Salman Rushdie te kunnen legitimeren.
Zo bezien was de 18-jarige Franse Tsjetsjeen die de geschiedenis¬leerkracht onthoofdde en daarna door de politie werd doodgeschoten, slechts een loyale, 21ste-eeuwse soldaat van de profeet. Toch ben ik het daar absoluut niet mee eens. Zoals je teksten te letterlijk kan interpreteren, kun je volgens mij ook de geschiedenis te letterlijk interpreteren en blind zijn voor de context. De reden waarom Mohammed en de eerste moslims zo meedogenloos waren voor hun vijanden, was omdat ze zelf het doelwit waren van aanvallen. In de begintijd van de islam werden moslims vervolgd, verdreven uit steden, gemarteld en gedood op het slagveld. Zodra de kleine, kwetsbare gemeenschap van moslims meer macht verwierf, deed ze alles om haar positie veilig te stellen. Genade was een luxe die ze zich niet kon veroorloven.
Man zonder schaduw
Het contrast met vandaag kan niet groter zijn. Moslims vormen de op een na grootste religieuze groep op aarde, en zijn goed op weg de grootste te worden. Er zijn maar liefst vijftig landen met een moslimmeerderheid, waarvan sommige zich officieel omschrijven als ‘islamitisch’. En hoewel er in westerse landen een eb en vloed is van islamofobie, worden moslims niet vervolgd vanwege hun geloof. In het Westen heerst godsdienst¬vrijheid, een grondrecht waar veel isla¬mitische landen een puntje aan kunnen zuigen. Hoe komt het dan dat een jonge moslim zo lichtgeraakt is als er met de islam en de profeet wordt gelachen?
Door een leerkracht de keel over te snijden met een keukenmes, kom je niet dichter bij Mohammed: je maakt de kloof tussen jou en je idool alleen groter
De verklaring ligt niet alleen bij de letterlijke interpretatie van de geschiedenis, maar ook bij de bijna heilige verering van Mohammed, een ontwikkeling die ik betreur. Moslims zijn het erover eens dat Mohammed niet over goddelijke eigenschappen beschikte, maar wel een perfecte en onfeilbare mens was – wat hem net berooft van zijn mens-zijn. Niet alleen strekt alles wat hij deed tot navolging, hij beschikte over ook bijzondere gaven. Volgens een negende-eeuwse mysticus had de profeet geen schaduw. Een andere geleerde beweerde dat als de profeet zich ontlastte, de aarde zich opende. Ook zou de profeet besneden geboren zijn. En toen hij stierf, bleef zijn lichaam perfect intact, geen gezwollen huid, geen onaangename geurtjes.
Morele leider
Ik vrees dat zolang moslims geloven dat Mohammed een heilige was en denken dat alles wat de profeet veertien eeuwen geleden deed perfect toepasbaar is op nu, het moeilijk is om hen ervan te overtuigen dat een spotprent van de profeet geen oorlogs¬verklaring is aan de islam.Eerder dan het concept vrije meningsuiting uit te leggen aan jonge moslims, lijkt het mij belangrijker om uit te leggen dat Mohammed een mens van vlees en bloed was. Zoals alle mensen maakte hij fouten, maar desondanks was hij een uitzonderlijke figuur, een morele leider die het leven van veel mensen probeerde te verbeteren.
Wie zijn liefde alleen kan tonen met grote, extreme gebaren, heeft niet begrepen hoe liefde werkt. Door Samuel Paty, een 47-jarige gedreven leerkracht, de keel over te snijden met een keukenmes, kom je niet dichter bij Mohammed. Je maakt de kloof tussen jou en je idool alleen groter. Echte liefde toont zich in kleine gebaren. Zoals een profeet volgen die niet perfect is en dingen deed je nu niet meer zou doen, omdat je beseft dat in iemands voetstappen treden niet wil zeggen dat je oogkleppen moet opzetten.
