Wereldboekendag
De Standaard, 24 april 2021
Rubriek: De balans
In ‘De Balans’ wordt de economische actualiteit op een eigenzinnige wijze onder de loep genomen.
Ruben Mooijman
Gisteren was het Wereldboekendag. Een gepast moment om een beroepsafwijking op te biechten: in de boekhandel kijk ik altijd even hoeveel pagina’s het boek telt dat ik overweeg te kopen. Niet zozeer omdat ik een voorkeur heb voor dikke dan wel dunne boeken. (Ik prefereer vooral goede boven minder goede.) Maar wel omdat een dik boek voordeliger is dan een dun exemplaar. Ik heb het altijd merkwaardig gevonden dat veel boeken ongeveer dezelfde prijs hebben, ongeacht het aantal pagina’s. Bij een dikke pil krijg je dus meer leesplezier voor je geld.
De verschillen zijn aanzienlijk. Het dunste boek in de selectie van DS Letteren van vandaag kost 12,87 cent per bladzijde, voor het dikste betaal je 6,68 cent per pagina. En dat laatste boek is dan wegens zijn omvang nog eens extra duur, waardoor het niet het voordeligste is. Die eer is weggelegd voor een werk dat behoorlijk dik is, en toch normaal geprijsd, wat resulteert in een paginaprijs van 5,60 cent.
Nu we toch aan het rekenen zijn, enkele opmerkelijke vaststellingen. Het dikste boek uit de selectie is 6,47 keer dikker dan het dunste, maar het kost slechts 2,86 keer zoveel. Drie van de negen boeken hebben exact dezelfde prijs, hoewel het dikste van die drie 1,41 keer zo dik is als het minst dikke. Ze zijn dan nog eens door drie verschillende uitgevers op de markt gebracht – in andere branches zou je meteen verdacht worden van illegale prijsafspraken. Het meest opvallende verschil doet zich voor bij twee boeken die slechts 16 procent verschillen in dikte, maar 67 procent in prijs.
Als je een bladzijde per minuut leest, kost een uur leesplezier gemiddeld iets meer dan 4 euro
In andere sectoren zouden we zulke prijsverschillen alleen aanvaarden als er een kwaliteitsverschil tegenover stond. Als we de keuze hebben tussen twee broden die ongeveer even groot zijn maar niet even duur, weten we haast zeker dat er een aanzienlijk smaakverschil zal zijn. Als een vakantie van drie weken even duur is als eentje van twee weken, weet je dat de kwaliteit van de hotels niet dezelfde kan zijn. Bij boeken speelt dat niet. Het kan zijn dat het boek van 12,87 cent per bladzijde dubbel zo goed is als dat van 5,60 cent, maar het omgekeerde kan ook het geval zijn. We weten het pas als we het boek uit hebben. En dan nog. Smaak is subjectief, in tegenstelling tot het bedrag op het prijsstickertje.
Ik geef toe: het bovenstaande is allemaal een beetje spielerei. Want boeken zijn hoe dan ook niet duur. Ga maar na. Als je een bladzijde per minuut leest, wat vrij veel is, kost een uur leesplezier gemiddeld iets meer dan 4 euro. Dat is minder dan een theatervoorstelling, en ook minder dan een bioscoopje. Toegegeven, een abonnement op Netflix is nóg goedkoper. Maar dat kan je na afloop niet in de kast zetten.